מיכאל קרוטיקאָװ

װען אַשכּנזישע דיכטער האָבן איבערגעטײַטשט אײראָפּעיִשע ריטער־ראָמאַנען, האָבן זײ איבערגעשטאַלטיקט די העלדן לױטן געשמאַק פֿון זײערע לײענער.

ס׳איז טשיקאַווע וואָס די איינציקע אַנטאָלאָגיע אויף ייִדיש וואָס קומט הײַנט אַרויס איז נישט פֿון אַמעריקע אָדער ישׂראל, נאָר פֿון דײַטשלאַנד.

אין „די נתּניהוס‟, פֿון יהושע כּהן, זעט מען דעם סיכסוך צװישן צװײ השׂגות פֿון ייִדישער געשיכטע אין אַמעריקע אין 1960.

דער סקאַנדאַל אַרום בלײק בײליס ביאָגראַפֿיע װאָלט געקאָנט זײַן אַן אינטריגע אין פֿיליפּ ראָטס אַ ראָמאַן.

דאָס בוך איז אַ זאַמלונג רעפֿעראַטן וואָס מע האָט געהאַלטן בעת דער ייִדישער איבערזעצונג־קאָנפֿערענץ אין ווין אין 2017.

זשאַבאָטינסקי איז אַנטױשט געװאָרן אין דער פּאָליטיק פֿון די אייראָפּעיִשע ליבעראַלן, װאָס האָבן געהאַט אַ קנאַפּן אינטערעס צו פֿאַרטײדיקן די רעכט פֿון מינאָריטעטן.

אָפּענהײמס ביכער זײַנען אַ יסוד פֿון דער יודאַיִקאַ־זאַמלונג פֿונעם אָקספֿאָרדער אוניווערסיטעט.

נאָכן חורבן זײַנען זיי געװאָרן אַ לעבעדיקער דענקמאָל פֿאַרן אומגעקומענעם פּױלישן ייִדנטום.