פֿאָרווערטס־רעדאַקציע

פֿייגל ביאַלאָוואַס, אַ געבוירענע אין זאַלעשיץ, פּוילן, דערקלערט ווי מע האָט אַ מאָל אַליין געמאַכט די פֿאַרפֿל.

כּהנאס ייִדישע פֿאָרשטעלונגען וועבן צונויף חכמות און לידער פֿאַרבונדן מיט דער תּורה, ייִדישער קולטור און דעם ייִדישן לעבן־שטייגער בכלל.

עמילי פֿעלדער און קריסטאַ וויטני באַשרײַבן דאָס מאַכן דעם דאָקומענטאַר, „ווער וועט בלײַבן?‟, אויפֿן באָסטאָנער ייִדישן קינאָ־פֿעסטיוואַל.

דער מחבר, שלמה סײַמאָן, איז געווען אַ פּראָדוקטיווער ייִדישער שרײַבער, באַקאַנט פֿאַר זײַנע קינדערביכער און ווי אַ גרינדער פֿון די שלום־עליכם־שולן.

דער לינגוויסט, הערשל גלעזער, דערקלערט ווי כּלל־ייִדיש איז אַנטוויקלט געוואָרן און פֿאַר וואָס ס׳שטערט ניט דאָס חשיבֿות פֿון ייִדישע דיאַלעקטן.

איין ליד, „דריידעלעך‟, איז אַ גוטמוטיקע פּאַראָדיע פֿונעם ניטלליד, „סילווער בעלס‟, וואָס דער זינגער בינג קראָסבי האָט רעקאָרדירט אין 1950.

די פּראָגראַם איז געצילעוועט אויף די מענטשן וואָס זעצן איבער אַ ייִדיש בוך אויף ענגליש און ווילן פֿאַרבעסערן זייער פֿעיִקייט בײַ איבערזעצערײַ.

אין סעמיועל בעקעטס פּיעסע וועט דער שרײַבער און רעפֿערענט מײַקל וועקס שפּילן די ראָלע פֿון עסטראַגאָן, און דער איבערזעצער שיין בייקער — וולאַדימיר.