Yiddish

די גמרא־מעשׂיות וועגן סכּנותדיקע נסיעות, וואָס שטאַמען פֿון אַלט־פּערסישע קוואַלן, האָבן משפּיע געווען אויף רבי נחמנען און זײַנע חסידים.

טייל פֿון די הײַנטיקע גראָבע ווערטער פֿון לשון־קודש זענען מסתּמא אַ מאָל געווען אייפֿעמיזמען.

איר פֿראַגע און דעם רעדאַקטאָרס ענטפֿער שפּיגלען אָפּ מערקווירדיקע אַספּעקטן פֿונעם עמאָציאָנעלן און סעקסועלן לעבן פֿון פֿרױען אין די 1940ער.

אין זײַן בוך שרײַבט דזשאַש לאַמבערט אַז ייִדן האָבן גיכער געמוטיקט אַ מאָדערנעם ליטעראַרישן געשמאַק איידער פּשוט געשטיצט אַנדערע ייִדישע ליטעראַטן.

בעת דער אונטערנעמונג זענען דורכגעפֿירט געוואָרן איבער הונדערט לעקציעס, באַגעגענישן און מוזיקאַלישע אויפֿטריטן.

מיט דער לעקציע, וואָס וועט פֿאָרקומען אויף ייִדיש, וועט אָנפֿירן די פּאַריזער ייִדיש־לערערין און ביבליאָטעקאַרין שרון בר־כּוכבא.

צייטלינס שורה, „אין די נאָך-מײַדאַנעק יאָרן אָן גאָט“, וואָס דינט פֿאַר אַ טיטל פֿונעם רעפֿעראַט, איז בשום-אופֿן נישט קיין אויסדרוק פֿון גאָט-לייקענונג מצד דעם דיכטער.

צווישן די אַרטיקלען: איציק גאָטעסמאַן באַשרײַבט עטלעכע טשיקאַווע שׂימחת־תּורה־מינהגים אין מיזרח־אייראָפּע פֿאַרן חורבן