Photo by Getty Images

דער פּאָעט מאַני לייב (דער פּסעוודאָנים פֿון מאַני לייב בראַהינסקי) איז געבוירן געוואָרן אין ניזשין, אוקראַיִנע אין 1883, איינס פֿון אַכט קינדער. דער טאַטע האָט געהאַנדלט מיט פּעלצן און פֿערדפֿעל און האָט אויך געשריבן בריוו קיין אַמעריקע העלפֿנדיק עגונות און פֿאַרלאָזטע כּלות געפֿינען זייערע מענער. מאַני לייבס מאַמע האָט פֿאַרקויפֿט הינער, גענדז און אייער.

צו 11 יאָר האָט מען אים אַרויסגענומען פֿון חדר און ער איז געוואָרן אַ לערנייִנגל בײַ אַ שטיוול־מאַכער. ער האָט זיך אַקטיוו באַטייליקט אין רעוואָלוציאָנערע אַקטיוויטעטן און מע האָט אים צוויי מאָל אַרעסטירט דערפֿאַר. אין 1905 האָט ער עמיגרירט קיין ניו־יאָרק און שפּעטער האָט ער אַריבערגעבראַכט זײַן געליבטע, כאַסיע. זיי האָבן חתונה געהאַט און זיך באַזעצט אין וויליאַמסבורג וווּ זיי האָבן געהאַט פֿינף קינדער.

מאַני לייב איז געווען איינער פֿון די גרינדער פֿון דער ליטעראַרישער באַוועגונג „די יונגע“ וואָס האָט אָפּגעוואָרפֿן די דעמאָלטדיקע סוועטשאַפּ־טעמע און געשריבן לידער ווי קונסטווערק, באַטאָנענדיק דאָס לשון און די עסטעטיק אַנשטאָט פּאָליטישע עלעמענטן. מאַני לייבס אימפּרעסיאָניסטישע לידער האָבן זיך געדרוקט אין די ייִדישע צײַטונגען, בפֿרט אינעם פֿאָרווערטס, און אין די אַנטאָלאָגיעס פֿון „די יונגע“.

Yiddish Brief

A bissel of all things Yiddish: music, cooking, books and more.

Terms(Required)

I agree to the Forward's Terms of Service and Privacy Policy

Email(Required)

אין 1925 האָט ער מיט די פּאָעטן זישע לאַנדאָו און ראובֿן איסלאַנד אַרויסגעגעבן איינע פֿון די הויפּט־אַנטאָלאָגיעס פֿון די „יונגע“, מיטן נאָמען „אינדזל“.

זײַן צוזאַמענלעבן מיט כאַסיען איז נישט געווען אַזוי פֿויגלדיק אָבער זי האָט אים נישט געוואָלט גטן. במשך פֿון די לעצטע 30 יאָר פֿון זײַן לעבן האָט ער געשפּילט אַ ליבע מיט דער פּאָעטעסע רחל וועפּרינסקי, וואָס מע קען בולט זען דורך זייער קאָרעספּאָנדענץ צווישן 1918 און 1953. מאַני לייב איז געשטאָרבן פֿון טובערקולאָז אין 1953.

הייב אויף די אויגן

הייב אויף די אויגן, זע: די נאַכט װעט באַלד פֿאַרהילן
די שטאָט ניו־יאָרק אין נעפּל בלוי און לײַכט און װײך.
און אין מיליאָנען פֿענצטער גאָלדיק־רויט און בלייך
באַלד װעלן זיך מיליאָנען לאָמפּן ליכט צעשפּילן.

און העל־באַלויכטענע די באַנען װעלן ברילן,
װי שלאַנגען פֿליִענדיק דורך דעכער אין דער הײך,
און אונטן װעלן ראָיען זיך אין רעש, ליכט און רויך,
טראַמװייען, פֿורן, מענטשן און אויטאָמאָבילן.

און דײַנע אויגן זענען קאַלט און אויסגעלאָשן.
זיי פֿירן דיך אין רעש פֿון די גאַסן אום,
נאָר פֿרעמד איז דיר די װעלט, װאָס רינגלט דיך אַרום.
דו הערסט אַ פֿרעמדן אומבאַקאַנטן לשון,
דו הערסט, דאָס פֿרעמדע לעבן רעדט, נאָר שטום
די ליפּן דײַנע זײַנען — שטום און צוגעשלאָסן.

A message from our CEO & publisher Rachel Fishman Feddersen

I hope you appreciated this article. Before you go, I’d like to ask you to please support the Forward’s award-winning, nonprofit journalism during this critical time.

This year, we have stood together in strength and sorrow. Our Forward team has worked around the clock to help you find clarity amid the chaos.

At a time when other newsrooms are closing or cutting back, the Forward has removed its paywall and invested additional resources to report on the ground from Israel and around the U.S. on the impact of the war, rising antisemitism and polarized discourse.

Readers like you make it all possible. Support our work by becoming a Forward Member and connect with our journalism and your community.

—  Rachel Fishman Feddersen, Publisher and CEO

Join our mission to tell the Jewish story fully and fairly.

$36 $500

$120 $180 Other amount