דער שוסטער יאַנקל פּעלקין בײַ דער אַרבעט אין זײַן שטוב אין גלובאָק Courtesy of Lithuanian Yiddish Video Archive (LYVA)

אין אַ וווּנדערלעכן דאָקומענטאַר־פֿילם דורכגעפֿירט אין גאַנצן אויף ייִדיש, באַקענען מיר זיך מיט זעקס עלטערע ייִדן אין בעלאַרוס, אַרײַנגערעכנט אַ שוסטער, אַ שנײַדער און אַ שמיד.

דער 90־מינוטיקער פֿילם, „דער סוף פֿונעם וועג“, באַשטייט פֿון אַ ריי אינטערוויוען דורכגעפֿירט דורכן ייִדישן לינגוויסט דוד כּ״ץ, וואָס דער ליטווישער פֿילמאָגראַף סאַוליוס בערזיניס האָט געקירצט און צונויפֿגעשטיקעוועט ווי אַ דאָקומענטאַר־פֿילם און אַרויסגעלאָזט אין 1998. פֿאַראַיאָרן האָט מען דעם פֿילם אַרויפֿגעשטעלט אויף יוטוב, וואָס דערמעגלעכט מענטשן איבער דער וועלט צו הערן אַן עכטן ליטווישן ייִדיש ווי אַזוי מע האָט עס גערעדט הונדערטער יאָרן לאַנג, ביז די דײַטשן און זייערע קאָלאַבאָראַטאָרן האָבן דאָרט שיִער נישט פֿאַרטיליקט די אָרטיקע ייִדישע באַפֿעלקערונג.

דער פֿילם איז אַ טייל פֿונעם ליטוויש־ייִדישן ווידעאָ־אַרכיוו.

Yiddish Brief

A bissel of all things Yiddish: music, cooking, books and more.

Terms(Required)

I agree to the Forward's Terms of Service and Privacy Policy

Email(Required)

אינעם פֿילם זעען מיר ווי דער שוסטער יאַנקל פּעלקין אַרבעט אינעם וואַרשטאַט וואָס ער האָט אויפֿגעשטעלט אין זײַן שטוב אין גלובאָק, און ווי דער פֿרומער שנײַדער אַבֿרהם יעקבֿ פּעלקין פּאַסט אויף אויף די חיות אין זײַן גאָרטן. מיר באַקענען זיך מיט ליבע קרעניטשנע, דער סעקולאַריסטישער, פּראָ־סאָוועטישער (אָבער אַנטי־סטאַליניסטישער) געוועזענער פּאַרטיזאַנקע אינעם שטעטל מיר, וואָס האָט שפּעטער געהאַט אַ טראַגישן סוף. נאָך דעם וואָס זי איז אין די 1990ער געבראַכט געוואָרן קיין לאָנדאָן צו זאָגן עדות אין אַ מישפּט פֿון מלחמה־פֿאַרברעכנס, איז זי מיט אַ יאָר שפּעטער ברוטאַל דערמאָרדעט געוואָרן; דעם מערדער האָט מען קיין מאָל נישט געפֿונען.

אַנדערע ייִדן וואָס מע אינטערוויויִרט אינעם פֿילם: מאירקע סטאָלער, אַ שמיד אין ראָדין, וואָס איז אויך געווען אַ פּאַרטיזאַנער. כאָטש ער האַלט זיך פֿאַר אַ סעקולערן ייִד דערמאָנט ער מיט וואַרעמקייט דעם חפֿץ־חיים און די לעגענדאַרע ראָדינער ישיבֿה; דער ייִדישער שרײַבער הירש רעלעס, וואָס מע האָט צוליב דעם פֿילם געבראַכט פֿון זײַן קליינער דירה אין מינסק צו אַ שטוב אויף דאַטשע, לעבן לידע; יוסף קאַנטאַראָוויטש, וואָס זינגט אַ פֿאַר־מלחמהדיקן נוסח פֿון „התּקווה“ מיט דער אַשכּנזישער הבֿרה.

A message from our CEO & publisher Rachel Fishman Feddersen

I hope you appreciated this article. Before you go, I’d like to ask you to please support the Forward’s award-winning, nonprofit journalism during this critical time.

This year, we have stood together in strength and sorrow. Our Forward team has worked around the clock to help you find clarity amid the chaos.

At a time when other newsrooms are closing or cutting back, the Forward has removed its paywall and invested additional resources to report on the ground from Israel and around the U.S. on the impact of the war, rising antisemitism and polarized discourse.

Readers like you make it all possible. Support our work by becoming a Forward Member and connect with our journalism and your community.

—  Rachel Fishman Feddersen, Publisher and CEO

Join our mission to tell the Jewish story fully and fairly.

$36 $500

$120 $180 Other amount