Skip To Content
JEWISH. INDEPENDENT. NONPROFIT.
Yiddish

ניטאָ מער אַלכּסנדר תּמיר, וווּנדערקינד פֿון ווילנער געטאָ, וואָס האָט קאָמפּאָנירט „שטילער, שטילער‟Alexander Tamir, Vilna Ghetto Wunderkind Who Composed ”Shtiler Shtiler,” Has Died

קיינער האָט ניט געוווּסט, אַז דער קאָמפּאָזיטאָר לעבט נאָך און האָט אַפֿילו געשפּילט אויף דער “עד סאָליוואַן” טעלעוויזיע־פּראָגראַם

דעם 15טן אויגוסט איז אין ישׂראל אַוועק אין דער אייביקייט דער באַרימטער פּיאַניסט, קאָמפּאָזיטאָר און מוזיק־פּראָפֿעסאָר אַלכּסנדר תּמיר.

ביז די 1980ער יאָרן האָט די וועלט בלויז געקענט תּמיר ווי אַ מוזיק־לערער און פּאָפּולערער פּיאַניסט, וואָס האָט מיט זײַן לאַנגיאָריקן מוזיקאַלישן שותּף ברכה עדן גאַסטראָלירט איבער דער וועלט און איז אַפֿילו אויפֿגעטראָטן אויף דער באַרימטער טעלעוויזיע־פּראָגראַם „דער עד סוליוואַן שאָו‟ אין 1958.

ווי עס האָט זיך אָבער אַרויסגעוויזן, איז תּמיר, וואָס האָט ביז יענער צײַט ניט עפֿנטלעך גערעדט וועגן זײַן פֿאַרגאַנגענהייט, לכתּחילה געווען באַרימט לויט אַן אַנדער נאָמען: אַלעקס וואָלקאָוויסקי. אין די ערשטע חדשים פֿון 1943 האָט מען געהאַלטן אַ פֿאַרמעסט אין ווילנער געטאָ צו געפֿינען ווער עס קען שאַפֿן דאָס בעסטע ליד. וואָלקאָוויסקי, דעמאָלט אַן 11־יאָריק ייִנגל, האָט קאָמפּאָנירט אַ רעקוויעם לזכּרון די 70,000 ייִדן, וואָס די דײַטשן האָבן געהאַט אומגעבראַכט אויף פּאָנאַר. די אומפֿאַרגעסלעכע קאָמפּאָזיציע, אין פֿאָרעם פֿון אַ וויגליד — די דײַטשן זאָלן ניט פֿאַרשטיין איר באַטײַט — איז שפּעטער פֿאַרוואַנדלט געוואָרן אינעם ליד „שטילער, שטילער‟ (ווערטער: שמערקע קאַשטערגינסקי). אַז מע האָט דאָס ליד צום ערשטן מאָל געזונגען אין אַפּריל 1943 אויפֿן לעצטן עפֿנטלעכן קאָנצערט אין ווילנער געטאָ, האָט דער עולם זיך צעוויינט אויף אַ קול, דערמאָנענדיק זיך אין זייערע קרובֿים אין די פּאָנאַרער קבֿרים, וואָס „גרינען צום בלאָ‟.

כאָטש קאַטשערגינסקי האָט איבערגעלעבט די מלחמה בײַ די פּאַרטיזאַנער און דערנאָך פֿאַרשפּרייט דאָס ליד איבער דער וועלט (הײַנט איז עס, אויף עבֿרית, איינס פֿון די באַרימטסטע חורבן־לידער אין ישׂראל), האָט מען געמיינט אַז זײַן יונגער קאָמפּאָזיטאָר איז שפּעטער אַליין דערשאָסן געוואָרן אויף פּאָנאַר.

ווי אַ סך ייִדן וואָס האָבן יונגערהייט איבערגעלעבט דעם חורבן, האָט תּמיר שפּעטער דערקלערט אַז ער האָט פּסיכאָלאָגיש בלאָקירט אַ סך פֿון דעם, וואָס ער האָט דורכגעמאַכט און ניט געוואָלט קלערן וועגן די געשעענישן, וואָס ער האָט יאָ געדענקט. אַז עמעצער האָט אים געפֿרעגט צי ער האָט קאָמפּאָנירט דאָס ליד „שטילער שטילער‟ האָט ער לאַנגע יאָרן געענטפֿערט, אַז ניט ער איז געווען דער מוזיקאַלישער וווּנדערקינד פֿון ווילנער געטאָ, נאָר אַן אַנדער ייִנגל. אַמאָל האָט ער עס כּמעט אַליין געגלייבט; אַמאָל האָט ער עס געמיינט מער מעטאַפֿאָריש — אַז ער איז שוין אין גאַנצן אַן אַנדער מענטש פֿונעם ייִנגל, וואָס האָט קאָמפּאָנירט דאָס ליד.

אין 1986 האָט ער אָנטייל גענומען אינעם דאָקומענטאַר־פֿילם „ די ווילנער פּאַרטיזאַנער‟, אין וועלכן ער האָט גערעדט וועגן זײַנע איבערלעבונגען אין געטאָ. זײַן פּערזענלעכע געשיכטע איז געוואָרן מער באַקאַנט, נאָך דעם וואָס די רעזשיסאָרקע רחלי שוואַרץ האָט אים איבערגעצײַגט אָנטייל צו נעמען אין איר דאָקומענטאַר־פֿילם וועגן „שטילער, שטילער‟ און אַפֿילו צוריקצופֿאָרן קיין ווילנע. איר פֿילם, „פּאָנאַר‟, איז אַרויס אין 2002.

ניט געקוקט אויף זײַנע געמישטע געפֿילן וועגן זײַן עבֿר, האָט תּמיר אין זײַנע לעצטע יאָרן יאָ געפֿונען אַ שטאַרקן טרייסט אין דעם, וויפֿל דאָס ליד האָט דערמוטיקט די ווילנער ייִדן, סײַ אין געטאָ, סײַ אין די 70+ יאָר נאָך דער מלחמה, ווען די ווילנער שארית־הפּליטה, זייערע קינדער און קינדסקינדער אויף אַלע 6 קאָנטינענטן האָבן זיך פֿאַרזאַמלט, כּדי אָפּצוגעבן כּבֿוד זייערע דערמאָרדעטע קרובֿים.

ביזן הײַנטיקן טאָג צייכנט זײַן קאָמפּאָזיציע זיך אויס ווי אַ הערלעכער מוסטער פֿון גײַסטיקן ווידערשטאַנד, וואָס פֿאַרקעפּערט דעם אַמאָליקן ירושלים ד׳ליטאַ. כּבֿוד זײַן אָנדענק!

תּיקון־טעות: אין אַ פֿריִערדיקן נוסח פֿונעם אַרטיקל איז געשטאַנען אַז קיינער האָט ניט געוווּסט אַז תּמיר איז געווען דער קאָמפּאָזיטאָר פֿון „שטילער, שטילער‟ ביז 2002. פֿאַקטיש האָט ער פֿריִער געהאַט גערעדט וועגן דעם אינעם פֿילם „די ווילנער פּאַרטיזאַנער‟ וואָס איז אַרויס אין 1986 .

A message from our CEO & publisher Rachel Fishman Feddersen

I hope you appreciated this article. Before you go, I’d like to ask you to please support the Forward’s award-winning, nonprofit journalism during this critical time.

At a time when other newsrooms are closing or cutting back, the Forward has removed its paywall and invested additional resources to report on the ground from Israel and around the U.S. on the impact of the war, rising antisemitism and polarized discourse.

Readers like you make it all possible. Support our work by becoming a Forward Member and connect with our journalism and your community.

—  Rachel Fishman Feddersen, Publisher and CEO

Join our mission to tell the Jewish story fully and fairly.

Dive In

    Republish This Story

    Please read before republishing

    We’re happy to make this story available to republish for free, unless it originated with JTA, Haaretz or another publication (as indicated on the article) and as long as you follow our guidelines. You must credit the Forward, retain our pixel and preserve our canonical link in Google search.  See our full guidelines for more information, and this guide for detail about canonical URLs.

    To republish, copy the HTML by clicking on the yellow button to the right; it includes our tracking pixel, all paragraph styles and hyperlinks, the author byline and credit to the Forward. It does not include images; to avoid copyright violations, you must add them manually, following our guidelines. Please email us at [email protected], subject line “republish,” with any questions or to let us know what stories you’re picking up.

    We don't support Internet Explorer

    Please use Chrome, Safari, Firefox, or Edge to view this site.