שלום בערגער

נעמי סײַדמאַן באַשרײַבט ווי דער גרינדער פֿון פּסיכאָאַנאַליז האָט זיך באַצויגן צו די איבערזעצונגען פֿון זײַנע ביכער

אַ װיכטיקער רעסורס פֿאַר פֿאָרשער פֿון סאָװעטישער קולטור און לייענער פֿון דער נאָך־מלחמהדיקער ייִדישער ליטעראַטור

איין סקיצע וועגן אַ ייִדישן זומער־לאַגער האָט מרמז געווען אויף די קאָמפּליצירטע באַגריפֿן פֿון היים, גלות און אויטאָנאָמיע.

דאָס פֿאַרשטערן דעם תּל־אָבֿיבֿ־מנין האָט פּשוט אַרײַנגעשפּילט אין די הענט פֿון ביבי נתּניהו און זײַנע שטיצערס

מיר קענען זיך אָפּלערנען פֿון דעם וואָס די ישׂראל־בירגער האָבן באַוויזן צו שאַפֿן אַזאַ ברייטע קאָאַליציע דעמאָנסטראַנטן

אַ סך פֿון זײַנע תּלמידים האָבן נישט געשטאַמט פֿון ייִדיש־רעדערס; פֿאָרט האָט ער זיך אָפּגעגעבן מיט זיי, סײַ װי תּלמידים סײַ ווי מיטאַרבעטערס.

אין די פֿאַראײניקטע שטאַטן איז נישט באמת דאָ קײן איינהייטלעכע דעפֿיניציע פֿון וואָס איז ריכטיק און וואָס איז נישט.

דאָס ביכל ווענדט זיך צו יונגע לײַט אין די חסידישע קרײַזן װאָס קענען זיך ניט געפֿינען קיין אָרט אין די אָנגענומענע קאַטעגאָריעס פֿון סעקסועלער אידענטיטעט.