מיכאל קרוטיקאָװ

טייל פּױלישע לינגװיסטן טענהן, אַז במשך פֿון איר געשיכטע האָט ייִדיש זיך אויסגעפֿורעמט אונטער אַ שטאַרקער השפּעה פֿון פּױליש.

איין עטנאָגראַפֿישע שטודיע באַשרײַבט װאָסערע ראָלע ייִדיש שפּילט אינעם טאָג־טעגלעכן לעבן פֿון די חסידים.

מע האָט לעצטנס פּובליקירט די פֿאָרשאַרבעט וועגן די פּיעטיסטן און די ייִדן, און אַ צווייטע וועגן אינאָוואַציעס בײַ דער צײַטונג „אידישעס טאַגעבלאַט‟.

אַליסאָן שעכטער טענהט אַז פֿראַדל שטאָק, דבֿורה פֿאָגעל און דרײַ אַנדערע שרײַבערינס האָבן אַ סך צוגעגעבן צו דער מאָדערנער ייִדישער ליטעראַטור.

ריטשאַרד ראַבינאָװיץ באַשרײַבט קונציק זײַן משפּחהס דערפֿאַרונגען אינעם ראַם פֿון דער אַמעריקאַנער ייִדישער געשיכטע.

די איבערטײַטשונגען פֿון ספֿר יהושע און ספֿר שופֿטים דערצײלן די מעשׂיות אין דער פֿאָרם פֿון דער דײַטשישער עפּישער דיכטונג.

דער מוזיק־פֿאָרשער זאבֿ פֿעלדמאַן זעט טערקישע, גריכישע, רומענישע און ציגײַנערישע השפּעות אויף דער כּלי־זמר־מוזיק

אַרנאָ ביקאַר שרײַבט אַז די ייִדיש־פֿאָרשונג דאַרף זיך מער קאָנצענטרירן אויף ווי טיף איז געװען דער אָנטײל פֿון ייִדיש־שרײַבער אין דער װעלט–ליטעראַטור.